Gebiedsontwikkeling
Vermindering van de hellingszone ten gunste van meer kwaliteit en natuurbehoud
Het aantal skipistes is lange tijd niet toegenomen. Het aantal skigebieden bereikte zijn hoogtepunt in de jaren 1960/70. Aangewakkerd door de ongewoon sneeuwrijke jaren 1960 werden skigebieden gebouwd over de hele Rothaarkam. In de loop van de sneeuwarme jaren 80 en 90 gaven veel van de kleine skigebieden, meestal in de afgelegen middelhoogten, hun bestaan weer op.
Het gebied dat wordt gebruikt voor wintersport gaat al jaren achteruit. 34 skigebieden met voorheen 42 liften en 64 hectare aan pistes hebben hun activiteiten gestaakt. Het feitelijke pistengebied is met 13,7 procent afgenomen.
Groei van het aantal seizoensdagen - Vermindering van de oppervlakte van de hellingen
Het Masterplan Wintersport-Arena, dat in de jaren 1990 werd ontwikkeld, werd begin 2000 uitgevoerd. Het leidde tot een snelle ontwikkeling van de kwaliteit van de pistes, het comfort van de liften, de betrouwbaarheid van de sneeuw en dus het aantal openingsdagen. Het pistengebied werd hierbij echter niet uitgebreid.
Sinds de jaren 1980 is de oppervlakte van de pistes die worden gebruikt voor wintersport juist afgenomen. Dit werd duidelijk gedaan ten gunste van meer kwaliteit en natuurbehoud. Tegenwoordig valt het grootste deel van de heringerichte gebieden onder natuurbescherming. Grote delen van de nog actieve skigebieden vallen ook onder natuurbescherming.
Concentratie in een klein gebied
Bijna 90 procent van het totale pistengebied is geconcentreerd in een straal van vijf kilometer rond de Kahler Asten. Maar ook hier kunnen natuurliefhebbers genieten van uitgestrekte gebieden die onaangetast zijn door de wintersport. De vermindering van het aantal wintersportgebieden heeft niet alleen de kwaliteit van het wintersportaanbod verbeterd. Deze concentratie heeft ook de druk op de natuur verlicht. Het overgrote deel van de bossen is in de winter vrijwel onaangetast door menselijke activiteiten en vormt een veilig toevluchtsoord voor inheemse dieren die in de winter speciale rust nodig hebben.
Het huidige pisteterrein van de wintersportregio Sauerland is 248 hectare groot. In totaal beslaat het pisteterrein 0,067% van de totale oppervlakte van het district Hochsauerland . Daartegenover staat alleen al in het Sauerland 40.000 kilometer aan wandelpaden, waarvan sommige zeer dicht begroeid zijn. Slechts een zeer klein deel (parkeerplaatsen, gebouwen voor pistecatering, enz.) zijn verharde oppervlakken. Weiden vormen veruit het grootste deel.
Ongeveer 159 hectare is bedekt met sneeuw , dat is ongeveer twee derde van het totale pistengebied, of 0,034 (niet meer waar) procent van het Sauerland. Skipistes zijn geen monotone sportgebieden en zeker geen gesloten oppervlakken. Integendeel: de meeste zijn hoogwaardige natuurgebieden die juist bewaard zijn gebleven omdat ze als skipiste worden gebruikt. 18,5 procent van de skipistes in Sauerland/Siegerland zijn ofwel FFH-gebieden of natuurreservaten. In het skigebied van Willingen is dit zelfs 42 procent. De meeste van deze beschermde gebieden zijn aangewezen in skigebieden die al lang bestaan.